Minik Fuat ve Gülen Lazımlık

Bir varmış, bir yokmuş…
Küçük, tatlı bir çocuk varmış. Adı Minik Fuat’mış.

Fuat oyuncaklarıyla oynamayı, koşturmayı çok severmiş. Ama bazen karnı “gurgur gurgur” edince ne yapacağını bilemezmiş.

Bir gün annesi ona odasında mavi bir lazımlık getirmiş. Lazımlığın üstünde minicik bir yüz varmış. Bu yüz hep gülermiş.
– “Merhaba Fuat! Ben senin Gülen Lazımlığın. Seninle arkadaş olmaya geldim!” demiş.

Fuat şaşırmış:
– “Aaa! Lazımlık konuşuyor mu?”

Lazımlık gülmüş:
– “Evet! Sen bana geldiğinde ben de şarkı söyleyeceğim!”

Fuat önce biraz utanmış. Ama sonra annesi ona, “Hadi deneyelim, minik kahramanım,” demiş.
Fuat lazımlığa oturmuş. Bir süre beklemiş. Ve hop! Küçük bir “şap şap” sesi gelmiş.

Gülen Lazımlık hemen alkış yapmış:
– “Bravo Fuat! Aferin sana! Sen artık büyüyorsun!”

Fuat çok mutlu olmuş. O gün odadaki bütün oyuncaklar da alkışlamış:
– “Yaşasın Fuat! Yaşasın Fuat!”

O günden sonra Fuat ne zaman karnı guruldasa hemen arkadaşına koşarmış.
Ve böylece Minik Fuat, bezlerini bırakıp kocaman çocuk olmuş.

Masal burada bitmiş,
Gülen Lazımlık hâlâ gülermiş. 😊