Panda Püskül, ormanın en neşeli pandasıydı. Onu özel kılan şey yalnızca kulaklarının ucundaki siyah püsküller değildi; aynı zamanda herkesin yüzünü güldüren kocaman gülüşü vardı.
Bir sabah Püskül bambu yapraklarını çıtırdatarak yerken kendi kendine düşündü:
“Orman hep sessiz, hep aynı… Bir günlüğüne her şey rengârenk olsa, müzikler çalsa, herkes dans etse nasıl olur acaba?”
Ve böylece Bambu Karnavalı fikri doğdu.
🎭 Hazırlıklar
Püskül işe koyuldu. Önce bambu yapraklarını topladı, onları fırıldak gibi kesti, uçlarına çiçekler iliştirdi. Her hayvanın takabileceği maskeler yaptı: sincaba ceviz kabuğundan şapka, kaplumbağaya yaprak pelerin, kuşlara parlayan tüy boncukları…
Bir yandan da kendi püsküllerini kırmızı çiçeklerle süsledi. Aynaya bakınca gülmeden duramadı.
🎉 Karnaval Başlıyor
Güneş gökyüzünde en parlak hâlini alırken ormanın ortasında karnaval başladı.
Sincaplar davul yerine kozalakları tokuşturdu.
Kurbağalar gölde zıplayarak ritim tuttu.
Papağan, yüksekten herkese “Dön, dön, dön!” diye tempo verdi.
Püskül sahnenin ortasında bambu çubuğunu eline aldı ve sihirli değnek gibi havada salladı. Bütün hayvanlar şarkıya katıldı, orman kahkahalarla çınladı.
🌦 Küçük Bir Sürpriz
Tam herkes en çok eğlenirken gökyüzünden birkaç damla yağmur indi. Bazıları “Karnaval bitti!” diye üzüldü. Ama Püskül kulak püsküllerini sallayıp güldü:
“Hayır! Yağmur bizim dans partnerimiz olacak!”
Ve gerçekten de hayvanlar yağmur damlalarıyla dans etmeye başladı. Yaprakların üstünde sekerek inen damlalar, müziğe eşlik eden boncuklar gibi parıldıyordu.
💫 Dostluğun Hediyesi
Karnavalın sonunda herkes çok yorgundu ama kalpleri sımsıcaktı. Sincap Püskül’ün yanına gelip, “Sen olmasan bu kadar gülemez, bu kadar yakın olamazdık” dedi.
Püskül, kulak püsküllerini rüzgârda sallarken gülümsedi:
“Bambu doyurur, müzik coşturur, ama dostluk kalpleri ışıldatır.”
Ve o günden sonra Bambu Karnavalı, ormanın en sevilen geleneği oldu.
