Masal Oku

Küçük Murat, üç misketini çok sever ve kaybetmemeyi diler. Misketleri sihirle hep geri döner. Paylaşmayı öğrenerek köyde dostluk ve sevginin sembolü olur.

Kocaman fil ile küçücük karınca dost olur. Fil karıncayı korur, karınca da avcıların ağına düşen fili dişleriyle kurtarır. Dostluğun büyüklük değil sevgiyle ölçüldüğünü kanıtlarlar.

Minik Fuat konuşan gülen lazımlıkla tanışır. Önce utanır, sonra dener ve başarılı olur. Lazımlık şarkı söyler, oyuncaklar alkışlar. Fuat bezlerini bırakıp büyüdüğünü hisseder.

Sevimli köpek Pofuduk, insan eli kadar becerikli patisiyle gizemli gümüş kemiği bulur. Zorlu yolculukta dostluk ve cesaretle sınavları aşar, Kemik Krallığı’nda köyünü koruyacak güce kavuşur.

Küçük Lina, geceleri fısıldayan Rüya Ağacı’nın çağrısıyla rüyalar diyarına yolculuk eder. Umudun ışıklarını paylaşarak karanlığı yener ve köyüne umutla döner.

Yavaş ama cesur Pofuduk Bulut, Kuşlar Vadisi ve Fısıldayan Dağlar’da yardım ederek altın tüy ve parlak taş toplar, Gökkuşağı Tepesi’ne renkleri geri getirir, gökyüzünü neşeyle doldurur.

Keloğlan’ın köyü bir gün gizemli bir lanetle bozulur: sular kurur, hayvanlar süt vermez, çocuklar ağlar. Bunun Gölge Cadısı’nın uyanmasından kaynaklandığı anlaşılır. Keloğlan, laneti bozmak için cesurca Karaorman’a gider. Yolda bir kurbağadan, laneti bozmak için üç şey gerektiğini öğrenir: berrak su, bir çocuk kahkahası ve öz sevgi. Bu üç öğeyi toplayıp cadının yanına gider. Cadı, bu saf duygular karşısında laneti geri alır. Köy normale döner ve Keloğlan, kalbiyle köyünü kurtaran kahraman ilan edilir.

Masalda, ormanda yaşayan minik bir tohumun, büyüyüp koca bir ağaca dönüşme hayali anlatılır. Rüzgârla sessiz bir köşeye savrulan tohum, ilkbahar yağmurlarıyla toprağa kök salar. Zamanla büyür, filizlenir ve sonunda ormanın en büyük ağacı olur. Kuşlara, hayvanlara yuva olan bu ağaç, bir gün yanına gelen başka bir minik tohuma umut verir. Masal, her büyük şeyin küçük bir tohumla başladığını anlatır.

Düşler Ülkesi'nde, Masalcı Dede'nin sihirli bir defteri ve kalemi vardı. Bu ikiliyle yazılan her masal gerçeğe dönüşüyordu. Bir gün defter ve kalem kayboldu, ülke renklerini ve neşesini yitirmeye başladı. Küçük bir kız olan Lila, ormanda defteri buldu ve kalemiyle masal yazmaya başladı. Yazdıklarıyla ülke yeniden canlandı. Sonunda Lila, defteri Masalcı Dede'ye geri getirdi ve birlikte masallar yazmaya başladılar. Böylece Düşler Ülkesi’ne umut ve hayal gücü geri döndü.

Gökyüzündeki gizli yıldız ülkesi Yıldızova’da tüm yıldızlar farklı renktedir ama sarı yıldızlara yasaktır. Meraklı mavi yıldız Mino, sarı yıldız Luma’yla tanışır ve onunla arkadaş olur. Bu farklılık sayesinde Mino’nun rengi gökkuşağı gibi olur. Başta buna karşı çıkan diğer yıldızlar, zamanla farklılıkların güzelliğini anlar. O günden sonra Yıldızova’da her renk kabul görür ve gökyüzü daha da renklenir. Ana mesaj: Farklılıklar korkulacak değil, kutlanacak şeylerdir.

Mirin adında tek kanatlı bir kuş, uçamamasına rağmen çok güzel şarkı söyleme yeteneğine sahiptir. Ormandaki hayvanlar onun sesini dinlemek için her sabah toplanır. Bir gün yüksekten uçma yarışı ilan edilir, ama Mirin yarışa katılmadan sadece şarkı söyler. Şarkısının gücü öyle büyüktür ki, rüzgâr onu göğe taşır ve en yüksek noktaya ulaştırır. Diğer kuşlar hayretle izlerken, Mirin yalnızca kanatla değil, kalple de yükseğe çıkılabileceğini kanıtlar.

Keloğlan, bir gün ormanda eski bir harita bulur ve annesini yoksulluktan kurtarmak için kayıp bir hazineyi aramaya karar verir. Üç dağ (Rüzgâr, Sessizlik, Gölge) ve dört bilmece kapısından geçerek bilgelik ve cesaretiyle tüm engelleri aşar. Sonunda hazineye ulaşır ama hazinenin ancak paylaşılırsa kalıcı olacağını öğrenir. Keloğlan hazineyi köyüyle paylaşır, annesine iyi bir hayat sağlar ve bilgeliği yaymak için bir okul kurar. Gerçek hazine paylaşmak ve iyi kalpli olmaktır.