Bir zamanlar yemyeşil bir ormanda Fındık adında sevimli, kocaman gözlü bir sincap yaşarmış. Fındık, çok hızlı koşar, dallardan dallara atlar ve topladığı fındıkları saklamayı çok severmiş. Ama onun en sevdiği şey, oyun oynamakmış.
Fındık her gün ormanın farklı köşelerine gidip arkadaşlarını çağırırmış:
- “Tavşancık, hadi sek sek oynayalım!”
- “Kirpi, hadi yarışalım!”
- “Serçe, hadi uçma oyunu oynayalım!”
Ama ne yazık ki Fındık bazen sabırsız ve düşüncesiz davranırmış. Oynamak istediği oyunlarda hep kendi kurallarını koyar, arkadaşlarının fikirlerini dinlemezmiş.
Bir gün Tavşan ona,
— “Fındık, bugün biraz saklambaç oynayalım mı?” demiş.
Ama Fındık hemen,
— “Hayır! Ben ip atlamak istiyorum!” diye bağırmış.
Kirpi,
— “Ben ip atlamayı beceremem, dikenlerim dolaşır,” deyince Fındık,
— “O zaman oynamasana!” diye terslemiş.
Bunu duyan Kirpi çok üzülmüş. Tavşan da sessizce yanlarından ayrılmış. Serçe ise kanat çırparak,
— “Fındık, dostluk sadece senin istediğini yapmak değildir,” diyerek uzaklaşmış.
O günden sonra Fındık, oyun oynayacak kimse bulamamış. Ne kadar dallara atlasa da, kahkahalar yerine sadece rüzgârın sesi duyuluyormuş. İçini kocaman bir yalnızlık kaplamış.
Bilge Kaplumbağa’nın Öğüdü
Bir gün ormanda dolaşırken Bilge Kaplumbağa ile karşılaşmış. Kaplumbağa yavaş adımlarla yürürken, Fındık içini dökmüş:
— “Artık kimse benimle oynamak istemiyor. Oysa ben sadece eğlenmek istiyorum.”
Kaplumbağa gülümseyerek durmuş:
— “Fındık, dostluk tıpkı bir köprü gibidir. Köprünün sağlam olması için iki yandan da taş konulması gerekir. Sen sadece kendi taşlarını koyarsan köprü yarım kalır ve yıkılır. Arkadaşlarının fikirlerini de dinlemelisin. İşte dostluğun sırrı budur.”
Fındık kafasını eğmiş. İlk kez arkadaşlarına haksızlık ettiğini anlamış.
Dostluğun Gücü
Ertesi gün Fındık tüm cesaretini toplayıp arkadaşlarının yanına gitmiş:
— “Tavşan, Kirpi, Serçe! Sizden özür dilerim. Hep kendi istediğim oyunları oynatmaya çalıştım. Ama dostluk demek, paylaşmak ve birbirimizi mutlu etmek demekmiş. Artık sizin seçtiğiniz oyunları da oynamak istiyorum.”
Arkadaşları önce şaşırmış, sonra sevinçle gülümsemiş.
O gün önce Tavşan’ın istediği saklambaç oynanmış. Sonra Serçe’nin istediği uçma oyunu… En son da Fındık’ın en sevdiği ip atlama sırası gelmiş. Fındık bu kez Kirpi’nin dikenleri dolanmasın diye ipi daha dikkatli çevirmiş.
Hepsi birlikte o kadar eğlenmişler ki, orman kahkahalarla dolmuş.
Masalın Öğretisi
O günden sonra Fındık, dostluğun sadece oyun değil, paylaşmak, dinlemek ve birbirini önemsemek olduğunu öğrenmiş. Ormanda hangi oyun oynanırsa oynansın, artık kahkahalar hiç eksik olmamış.
Ve Fındık her yeni dostuna şu sözü hatırlatırmış:
“Dostluk, tek taraflı isteklerle değil, birlikte kurulan köprülerle ayakta kalır.”
Masalın mesajı:
- Dostluk, sadece kendi istediğimizi yapmak değil, başkalarının fikirlerini de önemsemektir.
- Paylaşmak ve empati kurmak, gerçek arkadaşlığın temelidir.
- Birlikte oynanan oyunların tadı, kimseyi dışlamadan, herkesin mutluluğuyla güzelleşir.
