Bir zamanlar uçsuz bucaksız denizlerin üzerinde, her fırtınayı atlatmasıyla ün salmış bir gemi vardı: Ispanak Yıldızı. Bu geminin kaptanı ise, kasları dalga gibi kabaran, cesareti ise ufukları aşan Temel Reisti.
Bir sabah güneş yeni doğarken, martılar neşeyle çığlık atarken Temel Reis, piposunu bir kenara bırakıp denize baktı. Deniz o kadar sakindi ki sanki büyük bir sırrı saklıyor gibiydi. Tam o sırada gökyüzü birden karardı. Ufukta simsiyah bir duvar gibi yükselen dev bir dalga, yavaşça yaklaşmaya başladı.
Bu dalga normal bir dalga değildi. Denizciler arasında fısıldanan, kimsenin görmediği ama herkesin korktuğu efsanevi Gölge Dalgaydı. Bu dalga çıktığında deniz kararır, martılar susar, rüzgâr bile yönünü şaşırırdı.
Ispanak Yıldızı’nın tayfaları panik içindeydi.
“Temel Reis! Bu dalga gemiyi yutar!” diye bağırdı tayfalardan biri.
Temel Reis sakince geminin direğine yaslandı.
“Böyle zamanlarda panik olmaz evlat. Böyle zamanlarda… ıspanak olur!” dedi.
Kemeri altındaki küçük metal kutuyu çıkardı, kapağını açtı ve bir avuç taze ıspanağı ağzına attı. Anında kol kasları şişti, direkler gibi kalınlaştı, kıyıda bekleyen dalgalar bile bu gücü görünce sanki bir an duraksadı.
Dev dalga yaklaştıkça, gökyüzünü kapladı ve Ispanak Yıldızı küçücük bir ceviz kabuğuna dönüştü. Dalgayla gemi arasında artık sadece birkaç saniye vardı.
Temel Reis bir anda güverteye çıktı, geminin önüne doğru koştu ve büyük bir hamleyle kendini denize attı. Suyun içinde, dev dalgayı karşılamak için kollarını açtı.
“Gel bakalım kara gölgen! Ben Temel Reis’im!” diye haykırdı.
Dalga ona doğru çökünce, Temel Reis yumruğunu dalganın tam kalbine doğru savurdu. Yumruğun gücüyle deniz gürledi, gökyüzü titredi. Dalgayı ikiye böldü! Gölge Dalga, dev bir kapı gibi iki yana açıldı ve Ispanak Yıldızı dalganın içinden hiç zarar görmeden geçti.
Tayfalar gözlerine inanamadı.
“Kaptanımız denizi dövdü! Hem de ortasından ikiye ayırdı!”
Dalga ikiye ayrıldıktan sonra yeniden birleşmedi. Uzun yıllardır denizlerde dolaşarak korku salan Gölge Dalga, Temel Reis’in gücüyle yavaşça yatıştı. Sanki onun yumruğuyla kendisine öğretilen cesareti anlamış gibi sakin bir denize dönüştü.
Temel Reis gemiye geri döndü, kıyafetlerini sıktı ve kendine özgü gülümsemesiyle,
“İnsan dalgayla değil, korkusuyla savaşır. Ispanak sadece yardımcı olur,” dedi.
O günden sonra denizciler ne zaman fırtınaya yakalansa, “Temel Reis bile bu denizi yarıp geçti, biz de geçeriz!” diyerek cesaret buldu.
Ve Gölge Dalga?
Bir daha asla kimseye saldırmadı. Çünkü artık en güçlü deniz efsanelerinin bile üstünde bir efsane vardı:
Temel Reis’in Dev Dalgayı Yarması.
