Bir varmış, bir yokmuş…
Gökyüzünün yumuşacık pamuk bulutlarla süslü olduğu, gecelerin vanilya koktuğu bir diyarda Minnoş Kasabası varmış. Bu kasabada herkesin bir Rüya Saati olurmuş. O saat gelince herkes uyur, gözlerini kapatır ve rüyalar ülkesine gülümseyerek gidermiş.
Ama bu kasabada bir çocuk varmış ki… adı Lila’ymış.
Lila çok meraklı, çok neşeli, ama uykusunu hiç sevmeyen bir kızmış.
“Ben uyumak istemiyorum!” dermiş.
“Rüyaları seviyorum ama uyku saatleri çok sıkıcı!” diye homurdanırmış.
Bir gece, tam uyku saati zilinin ding dong diye çalacağı sırada, odasında minicik bir ışık belirivermiş.
Işık döne döne büyümüş ve içinden Parıltı adında pırıltı saçan bir Rüya Perisi çıkmış.
“Merhaba Lila,” demiş Parıltı.
“Her gece rüya kapılarını açmak için çocukların uyuması gerekiyor. Ama sen uyumadığın için kapılar açılmıyor!”
Lila şaşırmış:
“Rüya kapısı mı? Neden bana haber vermedin?”
Parıltı gülmüş:
“Çünkü bu bir sırdı! Ama artık seni Rüya Dansı’na davet etmek istiyorum.”
“Rüya Dansı mı? O da ne?” diye gözleri parlamış Lila.
Peri elini uzatmış.
“Uykudan önce yapılan bir dans! Dans ettikçe rüyalar yumuşar, uyku tatlılaşır.”
Lila hemen kalkmış.
Parıltı, küçük kızın etrafında dönmüş ve etrafa toz şeker gibi parıltılar saçılmış.
Sonra yavaş yavaş melodik bir ses duyulmuş:
“Uyku geldi sessizce,
Rüyalar hazır beklemede.
Gözler kapan yavaşça,
Haydi gel dans etsene…”
Lila ve Parıltı odanın içinde dönmüş, zıplamış, minik adımlar atmışlar.
Her adımda Lila’nın gözleri ağırlaşmış, gülüşü tatlılaşmış.
Dans bittiğinde Parıltı Lila’nın battaniyesini çekmiş:
“İşte bu, Rüya Dansı tamamlandı. Artık en güzel rüyalara hazırsın.”
Lila esnemiş:
“Hııı… çok güzelmiş… Rüyalar beni bekliyor…”
Gözlerini kapatırken Parıltı fısıldamış:
“Her uyku saati bir kapı açar. Ne kadar tatlı uyursan, rüyaların o kadar renkli olur.”
Lila uykuya dalmış, o gece bulutların üzerinde uçmuş, yıldızlarla saklambaç oynamış, gökkuşağının kaydıraklarından kaymış.
Ve o günden sonra Lila, uyku saatini hiç sevmemezlik etmemiş.
Hatta uyku zili çalmadan önce, kendi kendine Rüya Dansı bile etmeye başlamış.
Ve Minnoş Kasabası’nda herkes, Lila sayesinde rüyalar ülkesinin kapılarını artık çok daha neşeyle açarmış.
Gökten üç pırıltı düşmüş:
Biri Lila’nın yastığına,
Biri Parıltı’nın kanadına,
Biri de bu masalı okuyan güzel yüreğine…
Masal burada bitmiş, uyku çanları tatlı tatlı çalmaya başlamış. 🌙✨
