Bir zamanlar, yıldızların fısıltılarla konuştuğu, ay ışığının orman yollarına gümüşten halılar serdiği bir diyarda, herkesin uykuda olduğu saatlerde uyanık kalan çok özel bir topluluk yaşardı. Onlara “Gecenin Minik Kahramanları” derlerdi.
Bu kahramanlar ne büyük, ne de güçlüydü. Ne kalkanları vardı ne de kılıçları… Ama kalpleri cesaretle doluydu. Her biri birer minik canlıydı: bir ateş böceği, bir minik fare, yaşlı bir baykuş ve bir çiğ tanesi kadar nazik sesli cırcır böceği.
Luna adlı ateş böceği grubun ışığıydı. Ufacık bedeniyle gecenin en karanlık köşelerini aydınlatır, yolları bulmalarına yardım ederdi. Minik fare Miro ise zekâsıyla tanınırdı. En karmaşık düğümleri çözer, en dar geçitlerden geçip bilgiyi taşırdı. Yaşlı baykuş Gufi bilgeliğiyle rehberlik ederdi, gece göğündeki yıldızlara bakar ve yönlerini tayin ederdi. Cırcır böceği Lili ise sesinin büyüsüyle dostlarını yatıştırır, korkularını hafifletirdi.
Bir gece, ormanın derinliklerinden garip bir ses yükseldi. Rüzgâr bile susmuştu, yapraklar bile kıpırdamıyordu. Eski Meşe’nin altından, “Yardım edin!” diye bir fısıltı duyuldu. Gufi, kanatlarını açıp süzüldü, diğerlerini topladı.
“Bu gece, gerçek bir kahramanlık bizi bekliyor,” dedi baykuş.
Sesin kaynağına ulaştıklarında, minik bir kirpi yavrusunun dikenleri bir sarmaşığa dolanmıştı. Hareket edemiyor, korkudan titriyordu. Orası yaban domuzlarının geçiş yoluydu. Eğer sabaha kadar orada kalırsa… başı dertteydi.
Luna hemen ışığını parlattı. Miro dikkatlice yaklaşıp sarmaşıkları kemirmeye başladı. Lili, yavru kirpiyi sakinleştirmek için melodik bir ezgi mırıldandı. Gufi ise ağaçların arasından gelen sesleri dinliyor, herhangi bir tehlikenin yaklaşıp yaklaşmadığını gözetliyordu.
Zaman daralıyordu ama hiçbirisi pes etmedi. Miro’nun dişleriyle sabrı birleşince sarmaşık çözüldü. Kirpi yavrusu, gözleri yaşlı, minnettarlıkla onlara baktı.
“Adım Pufi,” dedi. “Siz kimsiniz?”
Gülümsediler.
“Biz Gecenin Minik Kahramanları’yız.”
O günden sonra, ormanda bir söylenti dolaşmaya başladı: Gece olduğunda, bir tehlike anında, ışık saçan bir böcek, tiz bir şarkı, kanat sesleri ve bir minik fısıltı duyarsan… korkma. Çünkü Gecenin Minik Kahramanları yanındadır.
Ve masal burada bitmez.
Çünkü onlar hâlâ oradalar…
Ay ışığının gölgesinde, yıldızların altında, sessizce…
