Bir varmış bir yokmuş… Uçsuz bucaksız ormanların arasında, güneşin en parlak şekilde doğduğu, kuşların türküler söylediği bir ülkede, Ayışığı Gölü adında gizemli bir göl varmış. Bu göl, gündüzleri sıradan bir su birikintisi gibi görünse de, geceleri ay ışığı suya vurunca yüzeyinde parlayan şekiller oluşurmuş. Kimse bu şekillerin ne olduğunu anlayamaz, ama yaşlı köylüler gölün altındaki gizli bir krallığın işareti olduğunu fısıldarlarmış.
Bu köyde yaşayan Elif adında cesur ve meraklı bir kız varmış. Kitaplara düşkün, masallara inanan biriymiş. Bir gün, gölün kenarında eski bir taş kitap bulmuş. Kitabın kapağında şu sözler yazılıymış: “Gerçek kalbi olan, suyun altındaki krallığı görecektir.” Elif, bu gizemi çözmeye karar vermiş.
O gece, ay gökyüzünde tam tepedeyken, Elif gölün kenarına gitmiş. Kitaptaki sihirli sözleri fısıldamış:
“Sular sessiz, kalpler cesur, ışık yolu açsın dur.”
Birden gölün yüzeyi ışıkla parlamış ve su, bir merdiven gibi aşağıya doğru açılmış. Elif, kalbindeki korkuyu bastırarak adım adım inmeye başlamış. Suyun altında nefes alabildiğini fark etmiş. Her şey büyüyle çevriliymiş.
Gölün altında, camdan yapılmış gibi parlayan bir şehir varmış. Rengârenk mercanlar, konuşan balıklar ve ışıldayan sokak lambalarıyla adeta bir rüyayı andırıyormuş. Bu yerin adı Lunaria Krallığıymış.
Elif’i, gümüş zırhlı bir denizatı süvarisi karşılamış ve onu kraliçeye götürmüş. Kraliçe Marina, Elif’i görünce gülümsemiş. “Sonunda kalbi temiz biri geldi,” demiş. Meğer yıllar önce kötü bir büyücü krallığı gölün altına hapsetmiş. Ancak gerçek niyetle gelen biri, krallığın büyüsünü çözebilirmiş.
Elif, cesareti ve iyi niyetiyle büyüyü bozmuş. Göl suları yavaşça çekilmiş, krallık yeniden yüzeye çıkmış. Lunaria halkı güneşi ilk kez görmenin sevincini yaşamış.
Kraliçe Marina, Elif’e bir dilek hakkı vermiş. Elif ise şöyle demiş:
“Masallar gerçek olduysa, her çocuk hayal kurmaya devam etsin. Ben başka bir şey istemem.”
O günden sonra Ayışığı Gölü, bir masalın başladığı yer olarak anılmış. Elif ise kalbiyle bir krallığı kurtaran kız olarak sonsuza kadar hatırlanmış.
Masal burada biter, gökte yıldızlar yeniden parlar.
Peki ya sen? Kalbinin ışığıyla hangi gizli dünyaları keşfedeceksin?
