Bir zamanlar, geniş ovaların, sisli dağların ve kıyısında inci gibi parlayan bir denizin bulunduğu uzak bir diyarda üç kardeş yaşarmış. En küçükleri, adı Emil olan saf ama kalbi tertemiz bir delikanlıymış. Babalarından kalan tek miras, bir değirmen, bir eşek ve siyah tüylü, akıllı bakışlı bir kediymiş. Büyük kardeş değirmeni, ortanca eşeği almış. Emil’e ise yalnızca o kara kedi kalmış.
Emil, kediyi kucağına alıp hüzünle iç geçirmiş:
— “Onlar ekmeklerini kazanacak, ben ise aç mı kalacağım?” demiş.
Kedi ise gözlerini parlatıp insan gibi konuşmaya başlamış:
— “Üzülme, Emil. Ben sıradan bir kedi değilim. Bana bir çift çizmeyle bir torba ver, gerisini bana bırak!”
Emil şaşkınlık içinde kedinin isteğini yerine getirmiş. Kedi çizmeleri giydiğinde öyle çevik, öyle heybetli görünmüş ki sanki sıradan bir hayvan değil de eski bir şövalyenin ruhunu taşır gibiymiş.
Kralın Sofrasına İlk Ziyaret
Kedi torbasını omzuna asıp yollara düşmüş. Tarlalardan tavşanlar, ormanlardan keklikler yakalayıp krala götürmüş. Krala saygıyla eğilmiş:
— “Bu hediyeler efendim Emil’in size armağanıdır,” demiş.
Kral şaşırmış ama hoşnut olmuş. Emil’in adını ilk kez duymuş olsa da, kibarca teşekkür etmiş. Günler geçtikçe Çizmeli Kedi her gün kralın sofrasına yeni hediyeler taşımış. Emil’in adı sarayda duyulmaya başlamış.
Ama kralın diyarı huzur içinde değilmiş. Batıdaki “Yitik Krallık” adında eski bir ülke, yıllar önce lanetli bir büyücünün eline geçmiş. Oradaki halk taş heykele dönüştürülmüş, sarayın üzerine kara bulutlar çökmüş. Kralın en büyük korkusu ise o büyücünün güçlenip kendi topraklarına da saldırmasıymış.
Çizmeli Kedi’nin Planı
Bir akşam Emil çaresizce düşünürken Çizmeli Kedi yanına gelmiş:
— “Efendim,” demiş, “Sana sadece sofra dostluğu değil, krallık da kazandırabilirim. Ama cesaretin var mı?”
Emil ürkekçe:
— “Ben köylü bir gencim, krallık bana mı kalır?” diye sormuş.
Kedi gözlerini kısarak fısıldamış:
— “Yitik Krallık’ı büyücünün elinden kurtaracağız. O zaman herkes senin adını konuşacak.”
Yitik Krallık’a Yolculuk
Ertesi sabah yola çıkmışlar. Çizmeli Kedi’nin zekâsı, Emil’in temiz kalbiyle birleşmiş. Yol boyunca dev gibi çoban köpekleri, bilge baykuşlar ve orman perileri onlara eşlik etmiş. Her biri, büyücünün laneti altında ezilen halkın dostlarıymış.
Gece çöktüğünde ay ışığında simsiyah bir şato belirivermiş. Şatonun pencerelerinden gölgeler süzülüyor, içeriden uğursuz kahkahalar yükseliyormuş. Emil’in dizleri titremiş ama Çizmeli Kedi dimdik durmuş.
— “Unutma,” demiş kedi, “Büyücüler kibirle beslenir. Onu kendi gururuyla yeneceğiz.”
Büyücünün Şatosu
Kapıyı çaldıklarında dev gibi bir yaratık açmış. Ama Çizmeli Kedi, cesurca yaratığın karşısına dikilmiş:
— “Sizi kimse yenemezmiş diye duydum. İstediğiniz her şeye dönüşebilirmişsiniz. Doğru mu?”
Büyücü kibirle gülmüş:
— “Elbette! Ejderhaya da dönüşürüm, aslana da, fırtınaya da!”
Ve aniden kükreyerek koskoca bir ejderhaya dönüşmüş. Emil korkuyla geri çekilmiş, ama Çizmeli Kedi hiç istifini bozmamış.
— “Büyük şeylere dönüşmek kolay. Peki, küçücük bir şeye, mesela ufacık bir fareye dönüşebilir misiniz?” diye sormuş.
Büyücü kahkahalar atarak meydan okumuş:
— “Bu mu? İzle!”
Ve bir anda küçücük, gri bir fareye dönüşmüş. İşte o an Çizmeli Kedi ileri atılmış, fareyi tek hamlede yakalayıp yutmuş.
Büyücünün ölmesiyle kara bulutlar dağılmış, taş kesilen halk yeniden canlanmış. Yitik Krallık ışığa kavuşmuş.
Yeni Bir Hükümdar
Halk, Emil’i kahraman ilan etmiş. Kral ise bu haberleri duyunca Emil’i saraya davet etmiş. Hem Yitik Krallık’ı özgürlüğüne kavuşturmuş olması hem de alçak gönüllülüğü sayesinde kralın kızıyla evlenmiş.
Çizmeli Kedi ise bir şövalye unvanı almış. Ama o her zamanki gibi göz kırparak:
— “Ben sadece biraz akıl, biraz da cesaret kattım. Asıl yiğit Emil’dir,” demiş.
Ve o günden sonra Emil “Adaletli Kral Emil” diye anılmış. Çizmeli Kedi ise sadık dostu olarak hep yanında kalmış.
Masalın Sonu
Çizmeli Kedi’nin çizmeleri toprak yolları aşındırsa da, zekâsı hiç eskimemiş. Onunla birlikte Emil, krallığını adaletle yönetmiş. Yitik Krallık yeniden şarkılarla, çocuk kahkahalarıyla dolmuş.
Ve derler ki hâlâ geceleri gökyüzünde bir yıldız diğerlerinden daha parlak yanar. İşte o yıldız, Çizmeli Kedi’nin gözlerindeki ışıktır.
