Bir zamanlar küçük, sevimli bir kız çocuğu varmış. Herkes ona çok düşkünmüş ama en çok büyükannesi onu severmiş. Ona bir gün kırmızı kadifeden bir başlık dikmiş. Kız bu başlığı o kadar çok severmiş ki, nereye gitse hep onu takarmış. Bu yüzden herkes ona Kırmızı Başlıklı Kız dermiş.
Bir gün annesi Kırmızı Başlıklı Kız’a bir sepet verip şöyle demiş:
“Anneannen hasta. Bu sepetin içinde taze kek ve biraz da bal var. Ormana git, ama yoldan sakın sapma. Doğruca büyükannenin evine git.”
Kırmızı Başlıklı Kız, annesinin sözünü dinleyip ormana doğru yola çıkmış. Ancak yolda karşısına kurnaz bir kurt çıkmış. Kurt ona gülümseyerek,
“Nereye gidiyorsun küçük kız?” demiş.
“Anneanneme. Ona kek ve bal götürüyorum,” demiş Kırmızı Başlıklı Kız.
Kurt, nerede oturduğunu sorunca, Kırmızı Başlıklı Kız büyükannesinin evinin yerini tarif etmiş. Kurt çok kurnazmış, o yüzden ona,
“Ormanda ne güzel çiçekler var! Neden birkaç tane toplayıp anneannene götürmüyorsun?” demiş.
Kırmızı Başlıklı Kız bu fikri çok beğenmiş. Çiçek toplamak için yoldan sapmış. Kurt ise hemen kestirmeden büyükannenin evine gitmiş, kapıyı çalmış.
Büyükanne, “Kim o?” diye sormuş.
Kurt, ince bir sesle, “Benim, Kırmızı Başlıklı Kız!” demiş.
Büyükanne kapıyı açar açmaz kurt onu yutmuş! Sonra büyükanne gibi giyinip yatağa yatmış.
Kısa bir süre sonra Kırmızı Başlıklı Kız gelmiş. Odaya girince büyükanneye benzemeyen bir şeyler fark etmiş:
“Anneanne, kulakların neden bu kadar büyük?”
“Seni daha iyi duymak için canım.”
“Anneanne, gözlerin neden bu kadar büyük?”
“Seni daha iyi görmek için tatlım.”
“Anneanne, dişlerin neden bu kadar büyük?”
“Seni daha iyi yemek için!”
Ve kurt bir anda yataktan fırlamış! Kırmızı Başlıklı Kız korkuyla bağırmış. Neyse ki ormanda devriye gezen bir avcı o sırada evin yanından geçiyormuş. Bağırışları duyup içeri girmiş ve kurdu etkisiz hale getirmiş.
Sonra büyükanneyi kurtarınca fark etmişler ki kurt onu bütün olarak yutmuş, ama hâlâ yaşıyormuş! Herkes derin bir nefes almış. O günden sonra Kırmızı Başlıklı Kız bir daha asla annesinin sözünden çıkmamış ve ormanda tek başına yolunu değiştirmemiş
