Masalı dinlemek için tıklayın.
Evvel zaman içinde, yaz mevsiminin hiç bitmediği bir diyarda, denizle gökyüzünün el ele tutuşturduğu yerde bir krallık varmış: Kumsal Krallığı. Bu krallıkta herkes tatil yaparmış. Okullar yokmuş, ödevler bilinmezmiş, alarm saatleri unutulmuş. Her sabah güneş, sarı altın bir gülümsemeyle doğar, martılar şarkılar söyler, deniz hafif hafif dans edermiş.
Bu krallığın küçük bir prensesi varmış: adı Lina. Lina, denizi çok severmiş ama asıl tutkusu, macera kitaplarıymış. Kitaplardan öğrendiği her efsaneyi bir gün yaşayabileceğine inanırmış. En büyük hayali ise, denizin altında gizli olduğu söylenen efsanevi Güneşin Anahtarı’nı bulmakmış.
Efsaneye göre bu anahtar, zamanı durdurabiliyormuş. Onu bulan kişi, yaz mevsimini istediği kadar uzatabiliyormuş. Lina’nın gözünde bu, demekti ki: sonsuz yaz tatili!
Bir sabah, Lina sahilde yürürken bir deniz kabuğunun içinden gelen fısıltıyı duymuş:
“Güneşin Anahtarı, Üç Dalgaların Ardında, Mercan Geçidi’nin kalbinde…”
Lina heyecanla yerinden fırlamış. Yanına en yakın arkadaşlarını — konuşkan yunus Milo, tembel yengeç Kuki, ve bilge denizanası Serafina’yı alarak denizin derinliklerine doğru yola çıkmış.
Yolculuk zorluymuş. İlk önce Fırtına Mağarası’ndan geçmek zorunda kalmışlar. Dev dalgalarla mücadele etmişler ama Milo’nun çevikliği sayesinde yollarını bulmuşlar. Sonra Unutkan Balıklar Vadisi’ne varmışlar. Buradaki balıklar sürekli her şeyi unutuyormuş ve Lina’nın yönünü şaşırmasına neden olmuşlar. Neyse ki Serafina’nın hafızası çok kuvvetliymiş.
Sonunda, Mercan Geçidi’ne ulaşmışlar. Burası büyülü bir yerdi. Mercanlar şarkı söylüyor, deniz yıldızları dans ediyordu. Lina tam geçidin ortasına geldiğinde, deniz tabanında parlayan bir sandık görmüş. Sandığı açtığında, içinde parıldayan altın bir anahtar duruyormuş.
O anda, okyanus birden karararak dev bir gölge üzerlerine çökmüş. Bu, zamanın bekçisi Gölgelerin Kaplumbağası imiş. Anahtarı korumakla görevliymiş ve şöyle demiş:
“Bu anahtar sadece yüreği temiz, niyeti saf olan birine ait olabilir. Neden istiyorsun bu anahtarı, küçük prenses?”
Lina cesaretle cevap vermiş:
“O halde anahtar senindir. Ama unutma: zaman uzatılmaz, sadece güzel yaşanırsa anlam kazanır.”
Kaplumbağa bir süre sessiz kalmış, sonra gülümseyerek kafasını sallamış.
“Yazı sonsuza dek uzatmak için değil… Tatilin kıymetini herkes bilsin, çocuklar daha çok gülsün, öğrenmek kadar dinlenmek de değerli olsun diye.”
Lina anahtarı almış ama onu kullanmamış. Onun yerine krallığına dönüp yazın her anını daha coşkulu, daha dolu dolu geçirmeye başlamış. O yaz Lina ve arkadaşları, her günü bir hazine gibi yaşamış. Ve yaz bittiğinde, kimse üzülmemiş. Çünkü herkes kalbinde güneş gibi parlayan o tatili taşıyormuş.
Ve böylece, Kumsal Krallığı’nda her yaz yeni bir masal başlarmış…
Gökten üç deniz yıldızı düşmüş; biri bu masalı anlatana, biri dinleyene, biri de yaz tatilinin kalbinde hâlâ çocuk kalan herkese…
