Bir varmış, bir yokmuş… Uçsuz bucaksız ormanların, çiçeklerle kaplı tepelerin ve kuş cıvıltılarıyla dolu bir gökyüzünün altında Güneşli Köy adında minicik ama çok mutlu bir köy varmış. Bu köyde herkes birbirini tanır, herkes birbirine yardım edermiş. Ama en çok da çocuklar birlikte oyun oynamayı severmiş.
Köyde yaşayan Elif, Can, Mert ve Zeynep adında dört arkadaş varmış. Okulun son zili çaldığında, hepsi büyük bir sevinçle birbirine sarılmış:
— Tatil başladııı! diye bağırmış Can.
O yaz, hepsi çok özel bir plan yapmış. Artık telefon yok, tablet yok! Sadece doğa, oyunlar ve birlikte geçirecekleri koskoca bir yaz tatili…
Gizli Harita ve Sihirli Göl
Bir gün Elif’in dedesinin tavan arasında eski bir sandık bulmuşlar. Sandığın içinde sararmış bir harita varmış. Haritanın üzerinde “Güneşli Orman’ın Derinliklerinde Sihirli Göl” yazıyormuş.
Zeynep heyecanla sormuş:
— Sihirli Göl mü? Belki dileklerimizi yerine getirir!
Mert hemen karar vermiş:
— Hadi yarın sabah erkenden keşfe çıkalım!
Ertesi gün yanlarına su mataralarını, sandviçlerini ve büyüteçlerini alarak yola çıkmışlar. Harita onları önce çiçekli tepeye, sonra uğur böceği patikasına, en sonunda da koca çınar ağacına götürmüş. Çınarın gövdesine yaklaştıklarında küçük bir kapı fark etmişler. Kapıyı araladıklarında içeriye tatlı bir ışık yayılmış.
Kapının arkasında yemyeşil, parlayan bir göl varmış. Gölde yüzen minik balıklar, göl kenarında konuşan kurbağalar ve çiçekten çiçeğe uçan kelebekler…
Ama asıl sürpriz, gölün ortasında duran minik bir taştan gelmiş: Dilek Taşı.
Taşın üzerinde şöyle yazıyormuş:
“Gerçek bir dilek, yalnızca paylaşılırsa gerçekleşir.”
Dilekler ve Dostluk
Çocuklar taşın etrafına oturmuş. İlk dileği Can dilemiş:
— Ben herkesin birlikte oyun oynayacağı bir yer istiyorum, kocaman bir oyun bahçesi!
Zeynep dileğini eklemiş:
— Ve her gün yeni bir macera yaşamak istiyorum, ama hep beraber!
Elif gülümseyerek söylemiş:
— Doğayı koruyalım, ağaçlar hep mutlu kalsın!
Mert düşünmüş:
— En önemlisi, bu dostluk hiç bitmesin…
Tam o anda gölden minik ışıklar havalanmış ve rüzgar tatlı tatlı esmiş. Gölün kenarına bir not bırakılmış:
“Gerçek dilekler yürekte taşınır, arkadaşlıkla yaşanır.”
Tatil Boyunca…
O yaz, çocuklar sihirli gölü kimseye söylememiş. Ama her hafta oraya uğrayıp dilek taşıyla sohbet etmişler. Kendi oyun parklarını yapmışlar; salıncaklar, ağaç evler, derme çatma bir kaydırak bile! Doğaya zarar vermeden, çöp toplamış, yeni fidanlar dikmişler.
Ve her gün yeni bir şey öğrenmişler:
— Birlikte çalışmak, paylaşmak, sabırlı olmak…
Ve en önemlisi:
— Gerçek sihirin, dostlukta saklı olduğunu…
Güneşli Son
Tatilin son günü geldiğinde, çocuklar gölün kenarına gidip el ele tutuşmuş:
— Seneye yine buradayız! demiş Elif.
Ve göl, tatlı bir melodiyle onlara el sallamış.
Gökkuşağının altında, oyun dolu yaz tatilleri boyunca dostluklarını hiç kaybetmemişler…
Gökten üç elma düşmüş:
Biri anlatanın,
Biri dinleyenin,
Biri de dostluğun ve doğanın kıymetini bilen çocukların başına!
