Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde, uzak mı uzak bir krallıkta yaşayan fakir bir değirmenci varmış. Bu değirmencinin üç oğlu varmış. Değirmenci yaşlanınca, bir gün sessizce vefat etmiş. Geride kalan malı mülkü de üç oğluna paylaştırılmış. Büyük oğul değirmeni, ortanca oğul eşeği almış. Küçük oğula ise sadece yaşlı, sıska bir kedi kalmış.
Küçük oğul bu duruma çok üzülmüş.
— “Ağabeylerim iş yapacak şeylere sahip oldu. Ben ise sadece bir kediyle ne yapabilirim ki?” demiş.
Fakat bu sıradan kedi, sıradan bir kedi değilmiş. Bir gece, kedicik dile gelmiş:
— “Üzülme efendim,” demiş. “Bana bir çift çizme, bir şapka ve küçük bir çuval bul. Sana zenginlik, macera ve bir krallığın kapılarını açacağım.”
Genç adam biraz şaşırmış ama kedinin kararlı haline bakınca umutlanmış. Kasabadan biraz kumaş ve deri bulup kendi elleriyle kediye çizme dikmiş. Minik bir şapka ve bir çuval da yapmış. Artık kedi tamamen hazırmış. Her adımı kararlı, her sözü güven vericiymiş. Halk ona Çizmeli Kedi demeye başlamış.
Altın Tavşan ve Kralın Sarayı
Çizmeli Kedi ilk iş olarak ormana gitmiş. Çuvalına havuçlar ve otlar koyarak ormanda pusu kurmuş. Çok geçmeden göz kamaştıran, altın tüylerle kaplı, nadir bir altın tavşan yakalamış. Hemen krala gitmiş:
— “Efendim,” demiş. “Bu altın tavşan, efendim Marki Leo’dan size hediyedir.”
Kral şaşkınlıkla bu nadide hayvana bakmış.
— “Marki Leo mu?” demiş.
Çizmeli Kedi başını eğmiş:
— “Evet, efendim. Sahibim, size olan sadakatini göstermek ister.”
Kral, Marki Leo hakkında daha fazlasını öğrenmek istemiş. Günler geçmiş, Çizmeli Kedi her gün krala nadir hediyeler götürmüş: gümüş balıklar, renkli kuşlar, parlayan taşlar… Hepsi ormandan, nehirden, dağdan toplanmış.
Ejderha Dağı’nın Sırrı
Bir gün saraya kötü bir haber gelmiş. Kralın en sevdiği yeğeni, Prenses Elira, Ejderha Dağı yakınlarında kaybolmuş. Kral, en cesur şövalyeleri göndermiş ama hiçbirinden haber alamamış.
Kral üzgün bir şekilde Çizmeli Kedi’ye dönmüş.
— “Ah sevgili dostum,” demiş. “Keşke o cesur Marki Leo burada olsaydı da Prenses’imizi kurtarsaydı.”
Çizmeli Kedi, hemen eve dönüp efendisine durumu anlatmış.
— “İşte fırsat!” demiş. “Krallığın kalbini kazanma zamanı geldi.”
Küçük adam korkmuş olsa da, kedisine güvenmiş ve yola koyulmuş. Ejderha Dağı’na vardıklarında, dağın zirvesinde sisler içinde gizli bir geçit bulmuşlar. Orada yaşlı bir bilgeyle karşılaşmışlar. Bilge şöyle demiş:
— “Ejderha sadece ateş ve yıkım değildir. Onun kalbi bir zamanlar insan gibi atardı. Ama lanetlendi.”
Çizmeli Kedi bilgeyi dinlemiş ve ejderhayı bulduklarında ona savaş açmak yerine konuşmuş:
— “Ey kudretli varlık,” demiş. “Krallığın Prensesi’ni serbest bırak. Senin de bir zamanlar sevdiğin birini kaybettiğini biliyorum.”
Ejderha şaşırmış. Kimse onunla bu şekilde konuşmamış. Gözlerinden bir damla yaş süzülmüş.
— “Doğru… Sevgili kızım Elanor’u kaybettiğimden beri bu dağa hapsoldum,” demiş.
Kedi ve efendisi, bilgenin yardımıyla ejderhanın lanetini çözmüş. Ejderha, insana dönüşmüş ve bir zamanlar krallığın koruyucusu olan eski bir büyücü olduğu ortaya çıkmış.
Mutlu Son ve Yeni Başlangıç
Prenses Elira kurtarılmış. Kral, Marki Leo’ya (yani değirmencinin küçük oğluna) minnettarlığını göstermek için ona hem büyük bir toprak parçası hem de Prenses’in elini vermiş. Düğün yedi gün yedi gece sürmüş.
Çizmeli Kedi ise sarayda başdanışman olmuş. Zekâsı, bilgeliği ve cesaretiyle krallığa yön vermiş.
Ve böylece fakir bir değirmencinin oğlu, sadık bir kedinin dostluğuyla hem kalpleri hem de bir krallığı kazanmış.
Gökten üç elma düşmüş:
Biri bu masalı dinleyen senin,
Biri yazanın,
Biri de çizmeli kedi ve dostluğun güzelliği içinmiş.
